فوتبال ورزشی پرطرفدار

ثبت نام مدرسه فوتبال

Cuju یا Ts"u-chü یک بازی باستانی با توپ چینی است. این یک بازی رقابتی است که شامل ضربه زدن به توپ از طریق سوراخ به تور است. مانند فوتبال امروزی، استفاده از دست مجاز نیست. شرح بازی به دوران سلسله هان برمی گردد، یک اثر نظامی چینی از قرن سوم تا دوم قبل از میلاد، آن را به عنوان یک تمرین توصیف می کند. همچنین در کره، ژاپن و ویتنام پخش شد.

کوجو شبیه فوتبال انجمنی مدرن است.

اولین ذکر کوجو در یک متن تاریخی در دوره کشورهای متخاصم Zhan Guo Ce، در بخش توصیف ایالت چی است. همچنین در سوابق مورخ بزرگ سیما کیان (تحت شرح حال سو کین)، که در دوران سلسله هان نوشته شده است، توضیح داده شده است. شکل رقابتی کوجو به عنوان تمرین تناسب اندام برای سوارکاران نظامی استفاده می شد، در حالی که اشکال دیگر برای سرگرمی در شهرهای ثروتمندی مانند لینزی بازی می شد.

در طول سلسله هان (206 قبل از میلاد - 220 پس از میلاد)، محبوبیت کوجو از ارتش به دربارهای سلطنتی و طبقات بالا گسترش یافت. گفته می شود که امپراتور هان وو دی از این ورزش لذت می برد. در همان زمان، بازی های کوجو استاندارد شد و قوانینی وضع شد. مسابقات کوجو اغلب در داخل کاخ امپراتوری برگزار می شد. نوعی زمین به نام جو چانگ (??) مخصوصاً برای مسابقات کوجو ساخته شد که دارای شش تیرک هلالی شکل در هر انتها بود.

این ورزش در طول سلسله تانگ (618-907) بهبود یافت. اول از همه، توپ پر شده با یک توپ پر از هوا با بدنه دو لایه جایگزین شد. همچنین، دو نوع مختلف از تیرک دروازه پدیدار شد: یکی با نصب تیرک هایی با یک تور بین آنها ساخته شد و دیگری فقط از یک تیرک دروازه در وسط زمین تشکیل شد. پایتخت سلسله تانگ، چانگان، پر از مزارع کوجو، در حیاط خلوت عمارت‌های بزرگ بود، و برخی حتی در محوطه کاخ‌ها مستقر شدند. سربازانی که به ارتش امپراتوری و گارد پرندگان طلا تعلق داشتند، اغلب تیم های کوجو را برای شادی امپراتور و دربارش تشکیل می دادند. سطح تیم های کوجوی زن نیز بهبود یافت. کوجو حتی در میان علما و روشنفکران محبوب شد و اگر درباری مهارتی در بازی نداشت، می‌توانست با بازی کردن به عنوان گلزن خود را ببخشد.