فوتبال آمریکایی
فوتبال آمریکایی ، که به آن فوتبال در ایالات متحده و کانادا گفته می شود و همچنین با نام gridiron شناخته می شود، یک ورزش تیمی است که توسط دو تیم یازده بازیکن در یک زمین مستطیل شکل با ستون های دروازه در انتهای آن انجام می شود. این حمله ، تیمی که فوتبال بیضی شکل را در اختیار دارد ، سعی می کند با دویدن با توپ یا پاس دادن به آن ، زمین را پیش ببرد ، در حالی که دفاع ، تیم بدون مالکیت توپ ، هدف از جلوگیری از پیشبرد حمله و گرفتن است. کنترل توپ برای خودشان. جرم باید حداقل ده یارد در چهار سقوط یا بازی پیش برود. در صورت عدم موفقیت ، آنها فوتبال را به دفاع تحویل می دهند ، اما در صورت موفقیت ، یک سری چهار سقوط جدید برای ادامه رانندگی به آنها داده می شود. امتیازات در درجه اول با پیشبرد توپ به منطقه انتهایی تیم مقابل برای لمس ضربه یا زدن توپ از طریق تیرک های دروازه حریف برای یک گل میدان به دست می آید. تیمی که در پایان یک بازی بیشترین امتیاز را کسب کند ، برنده می شود.
فوتبال آمریکا در ایالات متحده تکامل یافت و از ورزش های فوتبال و راگبی نشات گرفت. اولین مسابقه فوتبال آمریکا در 6 نوامبر 1869 بین دو تیم دانشگاهی ، راتگرز و پرینستون ، با استفاده از قوانینی که بر اساس قوانین فوتبال آن زمان انجام شده بود ، انجام شد. مجموعه ای از قوانین که از سال 1880 به بعد توسط والتر کمپ ، "پدر فوتبال آمریکا" تنظیم شد ، ضربه محکم و ناگهانی ، خط حمله ، تیم های یازده بازیکن و مفهوم سقوط را ایجاد کرد. بعداً با تغییر قوانین ، پاس رو به جلو قانونی شد ، منطقه خنثی ایجاد شد و اندازه و شکل فوتبال مشخص شد. این ورزش ارتباط تنگاتنگی با فوتبال کانادا دارد که به موازات و همزمان با بازی آمریکایی تکامل یافته است (اگرچه قوانین آنها مستقل از قوانین کمپ تدوین شده است). بیشتر ویژگی هایی که فوتبال آمریکا را از راگبی و فوتبال متمایز می کند در فوتبال کانادا نیز وجود دارد. این دو ورزش گزینه های اصلی فوتبال گریدیرون محسوب می شوند.