فوتبال ورزشی پرطرفدار

ثبت نام مدرسه فوتبال

3 فوت بالاتر از خط هدف است. تیرهای دروازه ممکن است H شکل باشند (هر دو پایه در زمین ثابت شده اند) اگرچه در مسابقات کالیبر بالاتر ، طراحی چنگال تنظیم می شود (با پشتیبانی از یک پایه منحنی در پشت خط دروازه ، به طوری که هر پایه 10 فوت (3 متر) شروع می شود بالای سطح زمین) ترجیح داده می شود

کناره های زمین با حاشیه های سفید مشخص شده اند ، خط گل با رنگ سفید یا زرد مشخص شده است و خطوط سفید به صورت عرضی در عرض هر 5 یارد (4.6 متر) از خط هدف کشیده شده اند. این خطوط جانبی "خطوط حیاط" نامیده می شوند و غالباً با فاصله در حیاط از یک فلش به سمت نزدیکترین خط هدف مشخص می شوند. قبل از اوایل دهه 1980 ، از پیکان استفاده نمی شد و همه خطوط حیاط (در هر دو ضرب 5 و 10) معمولاً با فاصله تا خط هدف مشخص می شدند ، از جمله خط خود گل که با "0" یا "مشخص شده بود" 00 " در بیشتر استادیوم های امروز ، فقط نشانگرهای حیاط در مضربی از 10 با اعداد مشخص شده اند ، که خط دروازه گاهی با "G" مشخص شده است. خط مرکزی (55 حیاط) معمولاً با "C" (یا به ندرت ، با "55") مشخص می شود. "علامت های هش" با رنگ سفید ، به موازات خطوط حیاط ، در فواصل 1 یارد (0.9 متر) ، 24 یارد (21.9 متر) از حاشیه ، رنگ آمیزی می شوند.

در زمین هایی که دارای مسیر دویدن اطراف هستند ، مانند استادیوم مولسون و بسیاری از دانشگاه ها ، مناطق انتهایی اغلب در گوشه ها قطع می شوند تا مسیر را در خود جای دهند. تا سال 1986، مناطق انتهایی 25 یارد (23 متر) عمق داشتند ، و طول زمین را به طور کلی 160 یارد (150 متر) می دادند ، و قطع قطع به نسبت بزرگتر در گوشه ها لازم بود. اولین زمینی که دارای محدوده های انتهایی 20 حیاط کوتاه تر بود ، محل ونکوور BC محل استقرار (محل شیرهای BC) بود که در سال 1983 افتتاح شد. این امر به ویژه در میان تیم های مستقر در ایالات متحده در طول گسترش CFL آمریکا ، که تعداد کمی استادیوم آمریکایی قادر به آنجا بود ، معمول بود زمینه CFL بسیار طولانی تر و قابل ملاحظه ای را در خود جای دهید. مناطق انتهایی در BMO Field تورنتو به جای 20 یارد فقط 18 یارد هستند.