بازی با مهاجران استرالیایی
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ، این بازی با مهاجران استرالیایی در مناطقی مانند نیوزلند و آفریقای جنوبی گسترش یافت. با این حال این رشد پس از جنگ جهانی اول به سرعت کاهش یافت و پس از جنگ جهانی دوم ، این ورزش رشد اندکی در منطقه اقیانوس آرام ، به ویژه در نائورو (که فوتبال استرالیا ورزش ملی است) و همچنین پاپوآ گینه نو و نیو تجربه کرد. زلاند.
اکثر باشگاهها و لیگهای آماتوری فعلی از دهه 1980 ایجاد شده اند ، زمانی که لیگها در آمریکای شمالی ، اروپا و آسیا شروع به ایجاد کردند. این ورزش در ایالات متحده هنگامی که مسابقات در شبکه نوپای ESPN در دهه 1980 پخش می شد ، طرفداران فرقه ای در ایالات متحده داشت. با افزایش اندازه مهاجران استرالیایی ، تعداد باشگاه های خارج از استرالیا نیز افزایش یافته است. این گسترش بیشتر با چندفرهنگی و مسابقات نمایشگاهی و همچنین قرار گرفتن در معرض بازیکنانی که به سایر کدهای فوتبال تغییر شکل داده اند و از آنها کمک گرفته است ، کمک می کند. در پاپوآ گینه نو ، نیوزلند ، آفریقای جنوبی ، کانادا و ایالات متحده هزاران بازیکن وجود دارد.
پرنس چارلز که از زمان حضور در مدرسه در جیلونگ ، طرفدار این ورزش بود ، حامی AFL اروپا است. در سال 2013 ، مشارکت در 21 کشور عضو AFL اروپا بیش از 5000 بازیکن بود که اکثریت آنها به جای مهاجران استرالیایی تبعه اروپایی هستند. این ورزش همچنین در هند حضور فزاینده ای دارد.
AFL هنگامی که خواستار تعطیلی شورای بین المللی فوتبال استرالیا در سال 2002 شد ، به عنوان هیئت مدیره واقعی تبدیل شد. جام بین المللی فوتبال استرالیا ، که از سال 2002 هر سه سال در ملبورن برگزار می شود ، بالاترین سطح مسابقات بین المللی است.