جنبه های روانشناختی عملکرد فوتبال
جنبه های روانشناختی عملکرد
تحقیقات نشان می دهد که بازیکنان فوتبال که کمتر از 200 میلی ثانیه پس از سوت داور برای ضربه پنالتی سوت می زنند ، به طور قابل توجهی بیشتر از بازیکنانی که یک ثانیه را به ثمر می رسانند از دست می روند.
مسائل مربوط به سلامت
یک مطالعه ایرلندی در سال 2002 بر روی بازیکنان فوتبال و انجمن های گالیک ، بازیکنان را "لاغر و عضلانی با سطح قابل قبولی از ظرفیت در همه زمینه های عملکرد بدنی" توصیف کرد. [17] عکس قضیه در مورد فوتبال آمریکا صادق است ، جایی که چاقی می تواند علت مشکلات جدی سلامتی باشد.
در مطالعه ای که در سال 2000 انجام شد ، صدمات وارده توسط بازیکنان فوتبال [اتحادیه] چک در تمام سطوح ثبت شد:
تروما علت 81.5 درصد از آسیب ها و استفاده بیش از حد علت 18.5 درصد بود. رگ به رگ شدن مفصل (30?) ، شکستگی ها (16?) ، کشیدگی عضلات (15?) ، پارگی رباط ها (12?) ، پارگی و کوفتگی مینیسک (8?) و سایر آسیب ها پس از آن بیشتر بود. بیشترین صدمات به زانو (29)) و به دنبال آن آسیب به مچ پا (19)) و ستون فقرات (9)) بود. مصدومیت بیشتری در طول بازیها (59?) نسبت به تمرینات رخ داده است.
تاندونیت کشکک (درد زانو) به عنوان یک آسیب ناشی از فعالیت بیش از حد در نظر گرفته می شود ، که تقریباً در سایر ورزشکاران تقریباً در هر ورزشی اتفاق می افتد. این یک مشکل رایج است که بازیکنان فوتبال ایجاد می کنند و معمولاً با برنامه تقویت چهارسر ران قابل درمان است. فعالیت های پرشی فشار زیادی به تاندون وارد می کند و با پرش های مکرر ، پارگی و آسیب تاندون ممکن است رخ دهد. آسیب مزمن و پاسخ شفابخش منجر به التهاب و درد موضعی می شود.
اگرچه میزان افسردگی و درد در بازیکنان بازنشسته فوتبال با متوسط ??جامعه یکسان است، برخی از بازیکنان از آسیب های مزمن پس از بازنشستگی رنج می برند. صدمات سر نگران کننده است.