فصل دوم لیگ (1969)
تیمی که با نتیجه 2-0 پیروز شود تنها 8 امتیاز کسب می کند. در فصل دوم لیگ (1969)، کانزاس سیتی اسپرز با 10 برد، 2 باخت و 4 تساوی قهرمان لیگ شد، حتی اگر چیفز آتلانتا 11 برد، 2 باخت و 3 تساوی کسب کرد، زیرا کانزاس سیتی امتیاز بیشتری کسب کرد. با شروع مسابقات پلی آف پس از فصل 1971، NASL از قانون گل طلایی استفاده کرد و هر مسابقه برنده ای را از مرحله بازی تعیین می کرد. جلسات وقت اضافه 15 دقیقه قبل از یک استراحت کوتاه و تغییر پایان بود. بازی 1 از سری نیمه نهایی NASL 1971 بین روچستر لنسرز و دالاس تورنادو در شش وقت اضافه برگزار شد و روچستر در دقیقه 176 گل پیروزی بازی را به ثمر رساند. بازی 3 از همان سری چهار وقت اضافی با گل دالاس در دقیقه 148 به پایان رسید تا بازی و سری به پیروزی برسد. در سال 1975، NASL یک سیستم ضربات پنالتی معمولی را برای تمام بازیهای پلیآف فصل معمولی و پس از فصل اتخاذ کرد و دیگر هیچ مسابقهای NASL وجود نداشت که به تساوی ختم شود. در جدول رده بندی تیمی که در وقت قانونی قهرمان شده بود شش امتیاز دریافت کرد. تیمی که در ضربات پنالتی پیروز شد یک امتیاز گرفت. به ازای هر گلی که حداکثر تا 3 گل در هر بازی به ثمر می رسید، امتیازهای جایزه تعلق می گرفت. در سال 1977، NASL روش آزمایشی تیراندازی آمریکای شمالی را که در بالا توضیح داده شد، اتخاذ کرد. اگر یک بازی بعد از 90 دقیقه مساوی می شد، حداکثر دو وقت اضافه گل طلایی هر کدام 7.5 دقیقه انجام می شد. اگر هیچ کدام از تیم ها گل نمی زدند، ضربات تیراندازی برای تعیین برنده مسابقه برگزار می شد. در جدول رده بندی، به تیمی که برنده می شد، 6 امتیاز دریافت می کرد، چه در وقت قانونی، چه در وقت اضافه و چه در ضربات بازی. به ازای هر گلی که حداکثر تا 3 گل در هر بازی به ثمر می رسید، امتیازهای جایزه تعلق می گرفت. هیچ امتیاز جایزه ای برای گل های زده شده در وقت اضافه تعلق نمی گیرد. بازی های پلی آف پس از فصل به همین ترتیب تصمیم گیری شد. در سال 1981، تعداد امتیازاتی که به تیمی که در یک بازی در ضربات بازی برنده شده بود، از 6 به 4 کاهش یافت. این سیستم تا آخرین فصل NASL در سال 1984 باقی ماند.