بازیهای المپیک تابستانی 1896 در آتن
تجاری سازی
تحت کمیته های سازماندهی ملی
بازیهای المپیک از زمان افتتاحیه بازیهای المپیک تابستانی 1896 در آتن، زمانی که تعدادی از شرکتها برای تبلیغات پرداختند، به درجات مختلفی تجاریسازی شدهاند، [107] از جمله کداک. در سال 1908، Oxo، دهانشویه Odol، و پودر پای هندی حامیان رسمی بازیهای المپیک لندن شدند. کوکاکولا برای اولین بار در سال 1928 اسپانسر بازی های المپیک تابستانی شد و از آن زمان تاکنون به عنوان حامی مالی المپیک باقی مانده است. قبل از اینکه کمیته بین المللی المپیک کنترل حمایت مالی را به دست بگیرد، کمیته ملی المپیک مسئولیت مذاکره در مورد قراردادهای خود برای حمایت مالی و استفاده از نمادهای المپیک را داشت.
تحت کنترل IOC
IOC در ابتدا در برابر تأمین مالی حامیان مالی شرکت ها مقاومت می کرد. تا زمان بازنشستگی اوری بروندج، رئیس IOC، در سال 1972، IOC شروع به کشف پتانسیل رسانه تلویزیونی و بازارهای تبلیغاتی سودآوری کرد که در دسترس آنها بود. تحت رهبری خوان آنتونیو سامارانچ، بازیها به سمت حامیان مالی بینالمللی که به دنبال پیوند دادن محصولات خود به برند المپیک بودند، شروع شد.
بودجه
در طول نیمه اول قرن بیستم، IOC با بودجه کمی کار می کرد. به عنوان رئیس IOC از سال 1952 تا 1972، Avery Brundage تمام تلاشها برای مرتبط کردن المپیک با منافع تجاری را رد کرد. برونداژ معتقد بود که لابی منافع شرکتی به طور ناروا بر تصمیم گیری IOC تأثیر می گذارد. مقاومت برونداژ در برابر این جریان درآمد به این معنی بود که کمیته بینالمللی المپیک کمیتههای سازماندهی را ترک کرد تا در مورد قراردادهای حمایت مالی خود مذاکره کنند و از نمادهای المپیک استفاده کنند. زمانی که براندیج بازنشسته شد، IOC 2 میلیون دلار دارایی داشت. هشت سال بعد، خزانه IOC به 45 میلیون دلار افزایش یافت. این در درجه اول به دلیل تغییر ایدئولوژی به سمت گسترش بازی ها از طریق حمایت مالی شرکت ها و فروش حقوق تلویزیون بود. هنگامی که خوان آنتونیو سامارانچ در سال 1980 به عنوان رئیس IOC انتخاب شد، آرزوی او این بود که IOC را از نظر مالی مستقل کند.