مشهورترین مدیر راگبی
دکتر توماس آرنولد
مقاله اصلی: توماس آرنولد
مشهورترین مدیر راگبی دکتر توماس آرنولد بود که در سال 1828 منصوب شد. او اصلاحات زیادی در برنامه درسی و مدیریت مدرسه انجام داد. شهرت آرنولد و مدرسه از طریق کتاب روزهای مدرسه تام براون نوشته توماس هیوز جاودانه شد.
دیوید نیوسوم در مورد روشهای آموزشی جدید به کار گرفته شده توسط آرنولد در کتاب خود با عنوان «خداپرستی و یادگیری خوب» (Cassell 1961) مینویسد. او اخلاقی که در مدرسه آرنولد انجام می شود مسیحیت عضلانی می نامد. آرنولد سه اصل داشت: اصل دینی و اخلاقی، رفتار جنتلمنی و عملکرد تحصیلی. دکتر جورج ماس، استاد سابق تاریخ در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون، در مورد دوران آرنولد در راگبی سخنرانی کرد. به گفته موس، توماس آرنولد نهادی را ایجاد کرد که اصول دینی و اخلاقی، رفتار جنتلمنانه و یادگیری را بر اساس نظم و انضباط شخصی در هم آمیخت. این اخلاقیات از طریق «انجیل کار» به صورت اجتماعی اجرا می شد. هدف آموزش ایجاد «آقای مسیحی» بود، مردی با ظاهر ظاهری خوب، بازیگوش اما جدی، سخت کوش، مردانه، صادق، باکره پاک، بی گناه و مسئولیت پذیر.
جان پرسیوال
نوشتار اصلی: جان پرسیوال (اسقف)
در سال 1888، انتصاب ماری بتل بوکلرک توسط پرسیوال، اولین انتصاب معلم زن در یک مدرسه دولتی پسرانه انگلیسی بود و اولین باری بود که تندنویسی در چنین مدرسه ای تدریس می شد. دوره تندنویسی در بین صد پسر در کلاس ها محبوب بود.
جنجال - جدال سرسختانه
در سپتامبر 2005، این مدرسه یکی از پنجاه مدرسه مستقل بود که بر خلاف قانون رقابت در سال 1998، پرداخت هزینه مدارس مستقل را انجام میداد. همه مدارس درگیر به ترک این عمل، پرداخت جریمه اسمی 10000 پوند برای هرکدام و پرداخت های بلاعوض مجموعاً سه میلیون پوند را به یک تراست طراحی کنید که به نفع دانش آموزانی باشد که در طی دوره ای که اطلاعات شهریه مربوط به آن به اشتراک گذاشته شده بود، در مدارس حضور داشتند.
با این حال، خانم ژان اسکات، رئیس شورای مدارس مستقل، گفت که مدارس مستقل همیشه از قوانین ضد کارتل که برای تجارت اعمال میشود مستثنی بودهاند، از یک رویه قدیمی در به اشتراک گذاشتن اطلاعات با یکدیگر پیروی میکنند و آنها از تغییر قانون (که با آنها مشورت نشده بود) بی اطلاع بودند. او به جان ویکرز، مدیر کل OFT نوشت: "آنها گروهی از بازرگانان نیستند که پشت درهای بسته جمع شوند تا قیمت محصولات خود را به ضرر مصرف کننده تعیین کنند. آنها مدارسی هستند که کاملاً آشکارا به دنبال کردن آنها ادامه داده اند. این یک رویه دیرینه است زیرا آنها از تغییر قانون آگاه نبودند.»